Zespół Poradni nr 3 — Specjalistyczna Poradnia
Wczesnej Diagnozy i Rehabilitacji

1. Terapia Integracji Sensorycznej (SI)

Terapia SI adresowana jest do dzieci w wieku przedszkolnym i szkolnym, które mają trudności z koordynacją ruchową, są nadpobudliwe lub apatyczne, pomimo normy intelektualnej mają problemy z nauką. Jako terapię wspomagającą wykorzystuje się metodę SI w pracy z dziećmi autystycznymi, upośledzonymi umysłowo, z zespołem Downa, niedowidzącymi, z mózgowym porażeniem dziecięcym, z niemowlętami z grupy ryzyka. Terapia poprzedzona jest szczegółową diagnozą będącą podstawą do ustalenia indywidualnego programu terapii. Często nazywana jest „naukową-zabawą” bowiem podczas zajęć mających na pozór charakter jedynie wesołej zabawy, dostarczane są dziecku te bodźce, na które jego system nerwowy, w zależności od indywidualnych potrzeb ma największe zapotrzebowanie. Zadania są tak skonstruowane, że znajdują się w najbliższej sferze rozwoju dziecka, to znaczy nie są one ani zbyt łatwe ani zbyt trudne. Terapia Integracji Sensorycznej ma bowiem dostarczać dziecku nie tylko poprawiających działanie jego systemu nerwowego wrażeń, ale również ma być elementem budującym poczucie sprawstwa oraz poczucie własnej wartości. Ćwiczenia odbywają się na sali, wyposażonej w certyfikowany sprzęt oraz różnorodne pomoce służące do stymulacji systemu przedsionkowego, proprioceptywnego, dotykowego, wzrokowego, słuchowego oraz węchowego i smakowego.

2. Terapia Psychomotoryczna wg Procus i Block

Jest systemem usprawniania dzieci w wieku przedszkolnym i wczesnoszkolnym (w SPWDiR do rozpoczęcia nauki w szkole), które wykazują łagodne objawy neuropsychologiczne określane jako minimalna dysfunkcja mózgu lub jako dysharmonia rozwojowa. Objawy obejmują głównie funkcję ruchową, mowę, orientację w schemacie ciała (somatognozję) i emocje. Są w stałej zależności z umiejętnościami poznawczymi nabywanymi w przedszkolu i szkole. Celem i efektem terapii psychomotorycznej jest konstrukcja lub aktywizacja sieci neuronalnych, które odpowiadają za mózgowe procesy integracyjne. Adresatem są dzieci skierowane przez lekarza neurologa po badaniu neurologicznym.

Terapia przeznaczona jest dla dzieci z:

• trudnościami w wykonywaniu czynności ruchowych (niezręczność, słaba koordynacja ruchowa, problemy z utrzymaniem równowagi, występowanie współruchów)
• opóźnionym rozwojem mowy i trudnościami w porozumiewaniu się
• brakiem zaufania do siebie i trudnościami w nawiązywaniu prawidłowych relacji z otoczeniem
• trudnościami w uczeniu się i problemami szkolnymi (mylenie kolorów, kształtów, trudności i niechęć do rysowania, trudności w opanowaniu czytania, pisania, liczenia)
• wyraźnym opóźnieniem znajomości schematu własnego ciała
• brakiem orientacji w czasie i przestrzeni (mylenie pojęć dotyczących czasu i przestrzeni „dziś–jutro–wczoraj”, „nad–pod” itp., mylenie lewej i prawej strony ciała, trudności z opanowaniem zegara i kalendarza)
• zaburzeniami lateralizacji (brak wyraźnej dominacji jednej ze stron ciała, mylenie lewej i prawej ręki)
• zaburzeniami zachowania o charakterze nadpobudliwości ruchowej lub emocjonalnej, zaburzeniami procesu uwagi, współwystępującą często z nimi nieadekwatną samooceną (dzieci wrażliwe, nadaktywne, lękliwe, bierne, płaczliwe, impulsywne, agresywne, depresyjne itp.)

Zasady prowadzenia terapii psychomotorycznej:

• terapia odbywa się w grupach do 5-u osób z podziałem na dwie grupy wiekowe: 3–5 lat oraz 6–10 lat lub też do 11. roku życia
• zajęcia 2 razy w tygodniu przez okres 3–4 miesięcy
• terapia prowadzona przez dwóch certyfikowanych terapeutów (fizjoterapeutę i pedagoga specjalnego)
• terapia prowadzona w sali do ćwiczeń gimnastycznych
• dzieci na terapię kieruje lekarz neurolog po badaniu neurologicznym
• kontrola postępów dziecka odbywa się po zakończeniu zaleconej sesji zajęć, przez tego samego lekarza, który kierował dziecko na terapię

3. Terapia NDT-Bobath

Usprawnianie według Metody NDT-Bobath ma pomóc dziecku we wszechstronnym rozwoju tak, aby mogło uzyskać niezależność w życiu i wykorzystać swe możliwości na tyle, na ile pozwala istniejące uszkodzenie Ośrodkowego Układu Nerwowego (OUN).

Główne zasady usprawniania według koncepcji NDT-Bobath obejmują:

• wpływanie na napięcie mięśni poprzez obniżanie napięcia wzmożonego i podwyższanie obniżonego, co jest możliwe dzięki zastosowaniu odpowiednich technik postępowania już od pierwszych miesięcy życia,
• hamowanie nieprawidłowych odruchów,
• wyzwalanie ruchów w formie najbardziej zbliżonej do prawidłowych, co zostaje osiągnięte poprzez wspomaganie i prowadzenie ruchu z punktów kluczowych, czyli punktów kontroli ruchu, którymi są: głowa, obręcz barkowa, obręcz miedniczna i inne części ciała,
• wykorzystywanie i utrwalanie zdobytych umiejętności ruchowych w codziennych czynnościach.

Terapeuta ćwiczy całe ciało dziecka, a nie porusza wybranymi kończynami. Dzięki temu dostarcza odpowiednich doznań czuciowych i ruchowych, a dziecko jest dynamicznie aktywizowane. Pomoc przy wykonywaniu ruchu powinna być taka, aby zapewniała maksymalny i aktywny udział dziecka, a jednocześnie nie wywoływała nieprawidłowych odpowiedzi wynikających ze zbyt dużego wysiłku czy stresu. Celem zajęć jest przygotowanie dziecka do uczestniczenia w normalnym życiu rodzinnym i społecznym. Indywidualne podejście daje możliwość uwzględnienia potrzeb psychologicznych dziecka, stopnia jego sprawności, występujących zaburzeń, warunków rodzinnych i środowiskowych. Usprawnianie według koncepcji NDT-Bobath jest szczególnie przydatne w leczeniu niemowląt i dzieci, ponieważ może być łatwo włączone w ich biologiczny rytm dnia. Prawidłowo wykonywane zabiegi pielęgnacyjne, karmienie, noszenie dziecka, czy zabawa z nim są odpowiednimi momentami do utrwalania ruchów ćwiczonych przez fizjoterapeutę. Odpowiednio przeszkoleni rodzice i opiekunowie, którzy zrozumieją problemy i trudności występujące u ich dziecka kontynuują ćwiczeniaw warunkach domowych.

4. Indywidualna terapia logopedyczna

Indywidualna terapia logopedyczna dzieci w wypadku: braku rozwoju mowy, jej zaburzeń lub opóźnień. Rozwijanie sprawności językowej i komunikacyjnej.

• budowanie oraz rozwijanie kompetencji językowych
• ćwiczenia percepcji słuchowej oraz słuchu fonemowego
• ćwiczenia artykulacyjne, wywoływanie i utrwalanie głosek
• ćwiczenia wspierające rozwój prawidłowej gramatyki i poszerzające słownictwo

5. Terapia stymulująca rozwój małego dziecka od urodzenia do 3. roku życia z grupy ryzyka — wcześniactwo, wady genetyczne, nieprawidłowości w rozwoju.

6. Terapia pedagogiczna dzieci z różnego rodzaju deficytami lub zaburzeniami.

7. Indywidualna psychoterapia dla dzieci z zaburzeniami w rozwoju emocjonalno-społecznym.

8. Rehabilitacja ruchowa niemowląt i małych dzieci.

Oferta zajęć i spotkań dla uczniów, rodziców i nauczycieli